რატომ არ უშვებენ ქართულ ყველს ევროპაში? ამ სახელწოდებით საერთაშორისო არხი "ევრონიუსი" ყველის წარმოების პრობლემებზე ვრცელ სიუჟეტს აქვეყნებს.

ექსპერტები აცხადებენ, რომ ქართული რძის უმეტესი ნაწილი "მინდვრიდან თეფშამდე" ვერ იქნა გამოკვლეული. ანუ რძის ნამდვილობის და ნატურალურობის საკითხი ეჭვქვეშ დგას. 

საქართველოსა და ევროკავშირს შორის ასოცირების შეთანხმებას 9 წლის წინ მოეწერა ხელი. სხვა საკითხებთან ერთად, დოკუმენტი ითვალისწინებს ორმხრივი ვაჭრობის მნიშვნელოვან გამარტივებას. მაგრამ საქართველოდან რძის პროდუქტები ევროპულ ბაზარზე ჯერ ვერ შემოდის: ისინი არ შეესაბამება ბრიუსელის სტანდარტებს.

ზოგიერთი ექსპერტი მიიჩნევს, რომ საქართველოში რძის პროდუქტების 95% არარეგისტრირებული საწარმოების მიერაა დამზადებული.

ანა მიქაძე-ჩიკვაიძე, საქართველოს ყველის ასოციაციის თავმჯდომარე:

„უნდა დავადგინოთ, არის თუ არა რძეში ისეთი დაავადებების მატარებლები, როგორიცაა ჯილეხი, მასტიტი ან ბრუცელოზი. აუცილებელია ასეთი რძის შესახებ ინფორმირება და ქართული ბაზრისთვის მიუღებლად გამოცხადება. გასაკვირია, რომ მარეგულირებლები არ იღებენ პასუხისმგებლობას. ”

ამ ფონზე, თქვენი საწარმოს რეგისტრაცია და სანიტარული სტანდარტების დაცვა უბრალოდ არ არის მომგებიანი: ასეთი პროდუქტები შესამჩნევად უფრო ძვირია და არ იზიდავს მყიდველებს.

რესან ბასილაძე, ქარხნის დირექტორი:

„ჩვენს მაღაზიაში ყველი 8 ევრო ღირს, ხოლო არარეგისტრირებული მწარმოებლების ანალოგები 5-6 ევრო ღირს“.

მაკა ჩიხაშვილი, საქართველოს რძის ფედერაციის აღმასრულებელი დირექტორი:

„რეგისტრირებული მეწარმეები უფრო მაღალ ხარჯებს აწყდებიან, რის გამოც ეტიკეტირებული ყველი უფრო ძვირია სუპერმარკეტებში, ვიდრე ფერმერულ ბაზრებზე არალეიფირებული ალტერნატივები“.

საქართველოს მთავრობა ამტკიცებს, რომ რძისა და ყველის გამყიდველების 95% არარეგისტრირებულია. მთავრობა დარწმუნებულია, რომ ხარისხის კონტროლის პასუხისმგებლობა არა მხოლოდ სახელმწიფო ორგანოებს, არამედ თავად მწარმოებლებს ეკისრებათ.

ანა გემაზაშვილი, სურსათის ეროვნული სააგენტო:

„მარკეტებში გამყიდველების რეგისტრაცია სავალდებულო არ არის, მაგრამ საოჯახო მწარმოებელი საწარმოები უნდა დარეგისტრირდნენ სურსათის ეროვნულ სააგენტოში და დაიცვან გარკვეული წესები.

ბიზნესმენები აღნიშნავენ, რომ კანონები შეიძლება აკმაყოფილებდეს მოთხოვნებს, მაგრამ ხელისუფლებას არ აქვს ან არ გამოყოფს საკმარისი რესურსი მათი შესრულების გასაკონტროლებლად.

ვახტანგ კობალაძე, საქართველოს სტრატეგიული კვლევებისა და განვითარების ცენტრის პროგრამის კოორდინატორი:

„სურსათის ეროვნულ სააგენტოს არ გააჩნია რესურსი, რომ ეფექტურად მონიტორინგს გაუწიოს ქართულ ბაზარზე, მათ შორის რძის პროდუქტების. სანამ კონტროლი არ გახდება მთავრობის პრიორიტეტი, ინსპექტირება და ლაბორატორიული ტესტირება შეზღუდული იქნება“.

ევროკავშირმა რძის პროდუქტების ბაზარზე დაშვების შვიდწლიანი პროცედურა დააწესა. ეს პროცესი მოიცავს კვლევის რამდენიმე ეტაპს როგორც წარმოების, ისე ბიზნეს ასპექტების შესახებ. მაგრამ საქართველოს ეს ჯერ არ დაუწყია.